Superwizja psychoterapii. Podejście grupowo-analityczne, Ewa Bąk, Łukasz Dobromirski, Anna Jastrzębska, Anna Lissewska, Wiesława Łodej-Sobańska, Jerzy Pawlik, Katarzyna Prot-Klinger, Rafał Radzio, Izabela Sawicka, Jolanta Skowrońska, Rafał Styła, Marianna Woźniak, Agnieszka Zemło
Grupa doświadczonych superwizorów z Instytutu Analizy Grupowej „Rasztów” pod kierunkiem Joanny Skowrońskiej i Wiesławy Łodej-Sobańskiej przygotowała kompendium wiedzy na temat superwizji psychoterapii w podejściu grupowo-analitycznym. W trzech częściach publikacji Czytelnik znajdzie informacje na temat:
1) Inspiracji i modeli teoretycznych: opisano tu takie zagadnienia, jak model superwizji grupowo-analitycznej opartej na swobodnie płynącej dyskusji grupowej, świadome i nieświadome wymiary superwizji, relacja pomieszczające–pomieszczane w superwizji jako doświadczenie wspierające pracę terapeutyczną z grupami i rozwój terapeuty
2) Grupy superwizyjnej w działaniu: autorzy poruszyli tu m.in. zagadnienia superwizji zespołów, superwizji on-line, zagadnień etycznych w pracy superwizora, superwizji relacji terapeutycznej w pracy z pacjentami doświadczającymi problemów natury seksualnej, psychoz, a także superwizji osób szkolących się w zakresie psychoterapii.
3) Superwizji relacji terapeutycznej w pracy z indywidualnym pacjentem: poruszono tu m. in. Kwestie sytuacji trudnych w psychoterapii, wewnętrznych grup odniesienia oraz przestrzeni potencjalnej, trzymania i pomieszczania. Krok po kroku przedstawiono przebieg procesu superwizji.
Superwizja grupowo-analityczna to superwizja relacji terapeutycznej a nie, jak często pojmuje się ten proces − superwizja pacjenta. Pacjenta odnajdujemy poprzez poznanie i zrozumienie relacji terapeutycznej, jaka powstaje pomiędzy nim a jego terapeutą i/lub grupą. W taki sposób w procesie superwizji wyłaniamy hipotezy na temat świata wewnętrznego pacjenta, relacji z jego wczesną grupą: rodziną i społecznym otoczeniem i współzależnościach w nim.
Choć przedstawimy model superwizji w podejściu grupowo-analitycznym, jest to książka dla wszystkich psychoterapeutów i superwizorów, którzy w swoje praktyce superwizyjnej chcą korzystać z superwizji grupowej i/lub poszukują metod wspomagających rozwój międzyludzkich zasobów terapeuty, takich jak empatia czy zdolność odzwierciedlania.
Z tekstu
Polskie środowisko psychoterapeutyczne doczekało się bogatego, zarówno w treści teoretyczne jak i przykłady kliniczne, opracowania dotyczącego superwizji. Wydawałoby się, że jest to książka adresowana do superwizorów, ale tytuł „Superwizja. Wspólna droga” sugeruje, że wiele różnorodnych myśli na temat procesu psychoterapii znajdą w niej również psychoterapeuci, ponieważ proces psychoterapii został wzięty „pod lupę” całościowo.
Z recenzji Hanny Pinkowskiej-Zielińskiej
