Naczelny lekarz uzdrowiska w prawie polskim. Studium administracyjnoprawne

Naczelny lekarz uzdrowiska w prawie polskim. Studium administracyjnoprawne, Jachimowicz-Jankowska Paulina

Lekarz uzdrowiska to jeden z podstawowych i zarazem niebywale swoistych organów kształtujących się i działających w ramach organizacji administracji sprowadzającej się do zarządzania sprawami miejscowości mających status uzdrowiska. Instytucja ta sięga odległych tradycji, a na jej rozwój miały wpływ zachodzące w Polsce w różnych okresach zmiany ustrojowo-polityczne. W tym czasie formowały się odmienne modele strukturalne administracji państwa, co miało istotny wpływ na przemiany zachodzące w sprawach dotyczących administrowania i zarządzania zdrowiem. Bez względu na różne nazewnictwo stosowane w ustawodawstwie na określenie tego lekarza, nazywanego miejscowym (zdrojowym, kąpielowym, klimatycznym), kolejno miejscowym (uzdrowiskowym) czy wreszcie naczelnym lekarzem uzdrowiska, niewątpliwie cechą wspólną jest miejsce (obszar) jego działania, czyli uzdrowisko, i ściśle związana z nim specyficzna forma leczenia, czyli lecznictwo uzdrowiskowe. Celem autorki niniejszej monografii jest analiza i ocena regulacji prawnych dotyczących statusu prawnego specyficznej instytucji lekarza uzdrowiska, spełniającego odpowiednie wymagania kwalifikacyjne i będącego jednocześnie organem administracji. W literaturze prawniczej, zwłaszcza aktualnej, zbyt mało uwagi poświęcono tej problematyce. Na rynku wydawniczym brak jest kompleksowego opracowania w tym zakresie. Z tej choćby przyczyny wydaje się zasadne ukazanie pozycji i roli tego lekarza na poszczególnych etapach ewolucji modelu organizacyjnego miejscowości, w której znajduje się uzdrowisko. Pod tym ostatnim terminem – niezależnie od przyjętych w różnych okresach obowiązywania legalnych definicji uzdrowiska – należy rozumieć obszar danej miejscowości, na terenie której jest prowadzone lecznictwo uzdrowiskowe będące formą leczenia ludzi. Obszar ten jest wydzielony w celu wykorzystania i ochrony znajdujących się na nim naturalnych surowców leczniczych, a leczenie jest prowadzone w specjalnie przystosowanych do tego zakładach leczniczych określanych wraz z upływem czasu i ewolucją regulacji prawnych w tym zakresie jako zakłady lecznictwa uzdrowiskowego. Ze wstępu