Układy logiki programowalnej, Dariusz Kania
Najważniejszą zaletą książki jest zwarte i kompleksowe przedstawienie podstawowych zagadnień związanych z syntezą układów cyfrowych dedykowaną dla różnych rodzin układów programowalnych i zobrazowanie ich za pomocą prostych, możliwych do prześledzenia przykładów.
Najwartościowsze elementy książki to: ·kompleksowe spojrzenie na problemy syntezy układów cyfrowych realizowanych w różnorodnych układach programowalnych, ·omówienie podstaw klasycznej dekompozycji funkcjonalnej, ·opisanie wielu zagadnień syntezy z wykorzystaniem diagramów BDD, ·przedstawienie oryginalnych pomysłów związanych z zagadnieniami opisu, dekompozycji i odwzorowania układów cyfrowych w strukturach programowalnych zobrazowanie złożonych zagadnień syntezy na prostych przykładach.
W książce omówiono dwa podstawowe zagadnienia związane bezpośrednio z projektowaniem układów cyfrowych realizowanych w strukturach programowalnych: syntezę logiczną i związany z nią proces odwzorowania technologicznego w strukturach programowalnych. Rozwiązania uzyskiwane za pomocą dostępnych na rynku narzędzi wspomagających projektowanie są bardzo dalekie od optymalnych. Dodatkowo, producenci oprogramowania chronią swoje pomysły, nie ujawniając szczegółów związanych z użytymi algorytmami, preferowanymi sposobami opisu układów czy nawet wpływem ustawienia opcji syntezy na ostateczny wynik odwzorowania technologicznego. Projektant stoi więc przed „czarną skrzynką”, do której „wkłada” opis układu i czeka na wynik. Jeżeli ostateczny efekt projektowania mu nie odpowiada, próbuje coś zmieniać. Projektant musi wiedzieć, co może zrobić, jak opisać układ, aby uzyskiwać określone efekty, musi spodziewać się odpowiednich efektów, a może posiąść takie umiejętności, znając istotę problemów związanych z odwzorowaniem technologicznym projektowanych układów w używanych przez niego układach programowalnych.
