Pięć modeli osteopatycznych. Uzasadnienie, zastosowanie, integracja. Od tradycji do innowacji w oste

Pięć modeli osteopatycznych. Uzasadnienie, zastosowanie, integracja. Od tradycji do innowacji w oste, Paolo Tozzi, Christian Lunghi, Giampiero Fusco

Osteopatia to holistyczne podejście do pacjenta, opierające się na przekonaniu, że organizm człowieka jest całością, a nie sumą niezależnych od siebie narządów i układów, i to właśnie całościowa kondycja pacjenta jest przedmiotem działań osteopaty. W terapii pacjenta postrzega on konkretne objawy i dolegliwości w odniesieniu do wszystkich układów organizmu, a także dąży do zrozumienia pochodzenia zaburzeń funkcji organizmu oraz mechanizmów adaptacyjnych, które utrudniają dostosowanie się do codziennych bodźców. Autorzy publikacji omówili pięć podstawowych zasad osteopatii, które przyczyniły się do powstania pięciu modeli postępowania terapeutycznego: biomechanicznego, neurologicznego, krążeniowo-oddechowego, metaboliczno-energetycznego i behawioralno-biopsychospołecznego. Modele te pozwalają zrozumieć mechanizmy doprowadzające do powstania dysfunkcji u pacjentów i umożliwiają dobór odpowiedniej terapii, która wpłynie na pobudzenie siły samoleczenia organizmu.