Psychologia tłumu

Psychologia tłumu , Gustave Le Bon

Psychologia tłumu, Gustave Le Bon

Gustave Le Bon (1841-1931), jeden z najważniejszych badaczy społecznych, należy do ojców psychologii społecznej. Jego Psychologia tłumu to dzieło do dziś niezwykle często przypominane w analizach społecznych. Jest bowiem pierwszą w historii nauki próbą psychologicznej analizy zachowań ludzkiego tłumu. Książka napisana w 1895 roku stała się w pewnym sensie prorocza, wkrótce masy doszły do władzy to tłem doprowadził w znacznej mierze do władzy Lenina, Mussolliniego czy Hitlera. Jest oczywiste, że Le Bon jest elitarystą, wyrażając własne poglądy na temat zachowania tłumu.

Autor, nazywany ojcem psychologii społecznej, tłum charakteryzuje najczęściej jako impulsywny, zmienny, drażliwy, podatny na sugestie, przesadny w emocjach, nietolerancyjny. Poddaje analizie czynniki mające wpływ na działanie tłumu, ocenia rolę wiecowych przywódców będących duszą tłumu. Dokonuje także klasyfikacji tłumów i np. zgromadzenia parlamentarne nazywa tłumami heterogenicznymi, wyraźnie opowiadając się za rządami elit.

Mimo upływu ponad 100 lat od czasu powstania Psychologii tłumu wiele zawartych w niej spostrzeżeń (i ostrzeżeń) pozostaje aktualna. Książka napisana przez Gustave'a le Bona to arcydzieło myśli europejskiej, w błyskotliwy sposób omawiające takie zjawiska jak potrzeba uległości i inne mechanizmy kształtujące psychologię społeczną.